قرن‌‌هاي ميان 800 و 300 ق. م شاهد يك انفجار مفاهيم ديني نو بود كه از بيخ بن فهم ما را از آن چه بايد انساني باشد دگرگون مي‌كند. چرا سقراط بودا، كنفوسيوس، ارميا، و لائوزه و ديگران همه در طول يك دوره پانصد ساله ظهور كردند. چرا تصورات همه ‌آن‌ها درباره‌ انسانيت اين همه شبيه‌اند؟ در دگرگوني بزرگ، كرن آرمسترانگ اين دوره چشمگير و كامياب، و بستگي‌‌هاي ميان يك چنين گروه ناهمسار فيلسوف‌ها، عارف‌ها والاهي دان‌ها را برسي مي‌كند. او با اين كار، اثر برجسته و عميقي به وجود ‌آورده است.