لويي زمپريني در کودکي بزهکاري اصلاح‌ناپذير بود، در نوجواني سرکشي‌اش را در راه دويدن به کار گرفت و متوجه استعداد شگفت‌آوري شد که او را روانه‌ي المپيک برلين کرد. اما با شروع جنگ جهاني دوم، اين ورزشکار به يک هوانورد تبديل شد و سفري را آغاز کرد که منجر به پروازي محکوم به فنا در يک بعدازظهر ماه مه سال 1943 شد. هنگامي‌که بمب‌افکن نيروي هوايي ارتش او در اقيانوس آرام سقوط کرد، برخلاف همه‌ي احتمالات، زمپريني در يک قايق نجات بادي جان سالم به در برد. پيش رويش هزاران کيلومتر اقيانوس، کوسه‌هاي جهنده، تشنگي و گرسنگي، هواپيماهاي دشمن و فراتر از آن، آزمايشي بزرگ‌تر بود. زمپريني با وجود رسيدن به سرحد تحمل و شکيبايي، نااميدي را با ابتکار، رنج را با اميد و عزم و شوخ‌طبعي، و وحشي‌گري را با عصيان پاسخ مي‌داد. اين کتاب روايتگر داستاني واقعي براساس زندگي اوست. داستاني درباره‌ي بقا و رستگاري در جنگ جهاني دوم.