گوته در میان شاعران و ادبیات مغرب زمین جایگاه خاصی نزد ما ایرانیان دارد و اثر ماندگار و بی‌بدیل او، دیوان غربی-شرقی، جایگاهی بس خاص‌تر. تعلق خاطر گوته به فرهنگ و ادبیات فارسی با آشنایی او با لعل غزل‌سرایی فارسی، حافظ شیرازی، به نقطه‌ی عطفی بدل شد که نگارش دیوان غربی-شرقی ثمره‌ی آن بود. همزاد پنداری ادبی-معنوی گوته با حافظ چندان بود که به او لقب «برادر دو قلو» داد؛ لفظی که در مورد هیچ فرد دیگری به کار نگرفت. دیوان غربی-شرقی سنگ‌فرش زیبای گفت‌و‌گو بینا فرهنگی را بنا نهاد و پیام آن احترام متقابل ملت‌ها به هم، فروتنی، تسامح و ایجاد سر پل برای تبادلات و پیوندهای فرهنگی است.