واي! من بيهوده‌ام، بيهوده‌ام در كارها آه! من افتاده‌ام، افتاده چون بيمارها روز و شب مي‌رويم و روييدنم اين است اين: شاخه‌هاي آهكي در زير سقف غارها در كويري سخت سوزان، مايه نوميدي است استخواني مانده باقي، از تن مردارها لاشخوران در تنم كاويده و ناديده هيچ خشمگين كوبيده بر هم، بال‌ها، منقارها