اين دو نمايش‌نامه وودي آلن نخستين تجربه‌هاي اويند در تئاتر برادوي و هر دو هم بعدتر با بازي خود او به فيلم در آمدند، كمدي‌هايي سرزنده و شوخ و شنگ و پرشتاب كه غالب درون‌مايه‌ها و دغدغه‌هاي هميشگي آثار آلن را در خود دارند، پيچيدگي‌ها و بحران‌هاي روابط عاطفي، نسبيت‌هاي اخلاقي و تقارن‌ها و تصادف‌هايي كه مسير زندگي آدمي را يك‌سر دگرگون مي‌كنند. دو متن، نوشته‌ي يكي از چهار پنج طنزپرداز بزرگ سده‌ي بيستم، نابغه‌اي كه خودش مهم‌ترين دريغ زندگي‌اش را اين مي‌داند كه كسي ديگر نيست.