کتاب «در اين ظلمت بيارام» نوشته‌ي ويليام استايرن، اثري است تأمل‌برانگيز که با زباني موجز، صادقانه و سرشار از عمق روان‌شناختي، خواننده را به سفري درون‌نگرانه به جهان تيره‌وتار افسردگي مي‌برد. نويسنده، خود تجربه‌اي زيسته از اين بيماري را در قالب نثري پراحساس و وقارمند بازگو مي‌کند، تا نه‌فقط پرده از چهره‌ي نهان اين رنج انساني بردارد، بلکه بارقه‌اي از فهم و اميد را نيز بر دل خواننده بتاباند. اين کتاب را مي‌توان نوشتاري دانست که در تقاطع خاطره‌نگاري، روان‌شناسي و ادبيات ايستاده است. استايرن به‌جاي آنکه به آموزه‌اي صرف فروکاهد، مخاطب را به تأملي ژرف درباره‌ي رنج، سکوت و امکان رهايي فرا مي‌خواند. «در اين ظلمت بيارام» حکايتي است از سقوط آرامِ ذهن به ورطه‌ي تاريکي و درعين‌حال، از اراده‌ي لرزان ولي پيوسته‌ي انسان براي رسيدن به روشنايي. بي‌ترديد، اين اثر نه‌فقط گزارش يک بيماري، بلکه بازتابي از وضعيت انساني است، که همگان را-چه آنان که خود در تاريکي‌اند و چه آنان که در کنارشان ايستاده‌اند-به انديشيدن، شفقت و سکوتي عميق دعوت مي‌کند.