« در انتظار گودو » نمايشنامه اي در دو پرده است كه به بررسي مضامين عميق فلسفي و وجودي مي پردازد.اين نمايشنامه با استفاده از ديالوگ هاي تكراري و موقعيت هاي بي پايان.به پوچي و بي معنايي زندگي انسان ها اشاره مي كند.شخصيت هاي اصلي،ولاديمير و استراگون،در طول نمايشنامه منتظر فردي به نام گودو هستند كه هرگز نم آيد.اين انتظار بي پايان نمادي از جستجوي بي پايان انسان براي معنا و هدف در زندگي است.