مي‌دانم داري به چي فكر مي‌كني! داري به خودت مي‌گويي: «چطور اين نويسنده با اين قيافه‌ي مضحكش مي‌خواد به من ياد بده آدم بي‌عيب‌ و نقصي بشم؟» اما كي گفته من مي‌توانم تو را بي‌عيب و نقص كنم؟ من گفتم؟ باور مي‌كني؟ يا نه! باور نمي‌كني؟ خب اين كه كاري ندارد. تحقيق كن. اين اولين درس بي‌عيب و نقص شدن است. پس كتاب را بردار و ورق بزن.