منتقدان اين کتاب را نقطه عطفي در رمان امروز عراق مي ‌دانند و به تصريح همگان، واجد همه خصلت ‌ها و خصايص هنر رمان‌ نويسي و سرآغاز دوره تازه ‌اي از حيات داستان ‌نويسي در عراق است. ستايش منتقدان از اين رمان چنان بود که آن را نخستين رمان عراقي، به معني دقيق هنري و تّام و تمامِ عبارت، برشمرده ‌اند. اين رمان سرنوشت مجموعه‌ اي از انسان ‌هاي شوربخت را ترسيم مي کند که در حاشيه تاريخ سر مي‌ کنند. زمان روايت داستان به سال‌ هاي آخر جنگ جهاني دوم و استعمار انگليس برمي ‌گردد و حوادث آن در اماکني روي مي ‌دهد که نخستين ويژگي آنها فقر همه‌ جانبه است. امروزه اين کتاب را يکي از صد رمان برتر در جهان عرب مي ‌شمارند.