درباره شعريات ارسطو به نحوي گسترده و البته به حق صرفا در حكم رساله‌اي درباره تراژدي، خوانده شده است. اين گوياي آن است كه كتاب نام برده كه حاوي گزارشي تاريخي از سير تكامل تراژدي در مقام كمال شاعرانگي است و همچنان كهن‌ترين شاعران را در مقام بهترين شاعران ستايش مي‌كند در عين حال بايد سرآغاز تاريخ نقد ادبي قلمداد شود و در حكم بزرگ‌ترين اثر در سنتي باشد كه خود رسما آن را افتتاح كرده است.