اين کتاب بدون هيچ ترديدي اثري است بسيار اصيل از ارنستو لاکلائو که با تسلط تمام در راه کاوشي فلسفي و سياسي قدم مي‌گذارد و استادانه دريچه‌هاي ذهن ما را به سوي واقعيت سيادت طلبي و سازوکارهاي سوسياليستي مي‌گشايد. در قالب مباحثاتي قابل تامل از زبان او مي‌شنويم که برساخت همساني‌هاي مردمي چگونه در کالبد کنشگران جمعي پديدار مي‌شود و با دنبال کردن تحليل‌هاي نظري او که از صدها منبع تجربي در زمينه‌هاي متعدد تاريخي و جغرافيايي و البته روان شناسي توده مايه گرفته است، قدم به قدم در خوانش انتقادي ادبيات موجود در مورد پوپوليسم با او همراه مي‌شويم. او رابطه‌ي پوپوليسم را با دمکراسي و منطق بازنمايي پيش چشم ما قرار مي‌دهد و رويکرد خود را از نگاه ژيژک ، هاردت، نِگري و رانسير متمايز مي‌کند.