جنبش روانكاوي در يك درصد سال اخير گسترش يافته و از بسياري جهات دگرگون شده است. درآمدي نو بر روانكاوي (نظريه و درمان) سهم مكاتب مختلف را بررسي مي‌كند، و تشابهات و اختلافات ميان فرويدهاي معاصر، انديشمندان مستقل، كلايني‌ها نظريه روابط موضوعي، نظريه بين شخصي، روانشناسي خود و روانكاوي لاكاني را شرح مي‌دهد. نويسندگان به پرسش‌هاي بنيادين درباره تاثير روانكاوي در روان‌پزشكي مي‌پردازند، و نگاهي نيز به آينده دارند. كتاب به دو بخش نظريه و درمان تقسيم مي‌شود. در بخش نخست، نظريه‌هاي رشد روان‌شناختي انتقال و انتقال متقابل، رويا، مكانيزم‌هاي دفاعي و مدل‌هاي مختلف ذهن بررسي مي‌شوند. بخش دوم از رهگذر فصولي درباره پژوهش در روانكاوي‌هاي رواني، درآمدي عملي به دست مي‌دهد. كتاب انباشته از ارجاعات متعدد و مثال‌هاي باليني روشنگر است و از اين رو براي دوره‌هاي كارشناسي و تكميلي در روانكاوي و روان‌درمانگري روان‌كاوانه، متني ارزشمند و براي دانشجويان و متخصصان روان‌پزشكي، روانشناسي، مددكاري اجتماعي و خدمات مرتبط با سلامت روان، مرجعي ممتاز خواهد بود.