وي (در صورتي كه ويتگنشتاين را استثناء قرار دهيم) بزرگ‌ترين فيلسوف قرن بيستم است، و (صرف نظر از هگل) رندترين فرد در كسب عنوان فيلسوف و استاد رياكار لفاظي در لباس سخن‌پردازي قهار است. هم‌چنين سخن‌پرداز بلامنازع آلمان و در دوره‌اي، يك نازي فريب‌خورده و خودپرست بود. و اگر مخفيانه بماند، ناقد گزنده نازيسم و تحليل‌گر فهيم بيماري زمانه ما و بهترين اميد براي درمان آن است.