فيلم‌هاي سينمايي از همان نخستين روزها، قصه‌هاي پرشور عاشقانه و واقعيت‌گريزي را براي ميليون‌ها نفر در سراسر جهان، به ارمغان آورد. سينما قاليچه‌ي پرنده‌اي بود كه آنان را از واقعيات دشوار زندگي دور مي‌كرد. فيلم‌هاي سينمايي در سال‌هاي «ركود بزرگ اقتصادي» در آمريكا، نوش‌داروي جامعه و در سال‌هاي جنگ دوم جهاني تسكين‌دهنده‌ي مردم بودند و در دهه‌هاي پس از آن كماكان جامعه را از واقعيت‌هاي روز دور نگاه مي‌داشتند. هاليوود، كاليفرنيا، كه آن را «كارخانه‌ي روياسازي» ناميده‌اند، عرضه‌كننده‌ي همان چيزهايي بود كه ”روياها را از آن مي‌ساختند.“