هگل، كتاب دانش منطق، دومين اثر بزرگ خود را، آنگاه كه به عنوان رييس دبيرستان اگيدين در نورنبرگ اقامت داشت پديد آورد. اين اثر در سال‌هاي 1812 تا 1816 در سه بخش انتشار يافت. هگل مهم‌ترين فيلسوف عصر جديد است كه مفهوم تاريخ‌مندي هستي را در فلسفه وارد مي‌كند. قانوني كه هم بر كل سير تكامل روح و هم بر تمام اجزاي آن حاكم است، قانون ديالكتيك است كه هگل آن را در دانش منطق بسط داده است. ديالكتيك شايد از مهم‌ترين اجزاي فلسفه هگل است، او در اين حوزه قوانين مختلفي از قانون تبديل كميت به كيفيت و بالعكس، قانون وحدت ضدين، قانون نفي نفي را صورت‌بندي كرده و تضاد را اصل محركه هرگونه تحول و جوهره ديالكتيك دانسته است.