اگر كسي را كه مي‌ميرد عميقا دوست داشته باشيم، مي‌توانيم باز هم او را نگه داريم. بايد از خانه شخص مرده مواظبت كنيم، با سروصدا در آن راه برويم، درها را باز كنيم، بلند حرف بزنيم، بخنديم... در اين حالت چراغ به چيزي شك نمي‌كند، از مرگ باخبر نمي‌شود و در فانوس خود خفته مي‌‌ماند. روح در كنار قلب خاموش‌شده كز مي‌كند تا زماني كه قلب سرد مي‌شود. به اين ترتيب، او هم يخ مي‌زند و سرانجام تسليم مي‌شود.