اوج گيري نهضت ترجمه در ايران با بازگرداني از زبان فرانسه آغاز شد و در کنار ترجمه ي آثار ادبي و تاريخي و فلسفي و طبي، ادبيات نمايشي هم مورد توجه مترجمان قرار گرفت. ترديد نيست که ترجمه ي آثار نمايشي راه را براي شکل گيري و پيدايي نمايش در صحنه باز کرد و شاهد برخي از اجراها بر مبناي همين آثار در دوران ناصرالدين شاه هستيم. اين ترجمه ها اگرچه شکل اقتباس دارند، اما براي آشنايي با يکي از پديده هاي مدرن و پيشرو بشر بسيار اثرگذار بوده اند. شراين آثار به علاوه مي تواند زمينه بررسي دگرگوني و تحول آثار نوشتاري درگذر زمان نيز باشد. مجموعہ ي «گنجينه ي آثار نمايشي دوران قاجار در تلاش است تا مهم ترين اين ترجمه ها را در آن دوران با ويرايش و مقدمه هايي راهگشا و نکته ياب تقديم دوستداران آثار ادبي و نمايشي کند.