نويسنده در اين کتاب لايه ظاهري هستي فاکنر ـ آن نويسنده مشهور، برنده نوبل ادبيات ـ را کنار مي‌زند، به عمق مي‌رود و چهره‌هاي ديگري از او کشف مي‌کند: چهره‌هايي که گاه متناقض از کار درمي‌آيند. در اين کتاب مي‌خوانيم فاکنر براي ساختن جهان خيالي و غنيِ «يوکناپاتافا» از چه‌چيزهايي مايه گرفته است، رنج‌هاي جسماني و عاطفي‌اش چگونه در آثارش منعکس شده‌اند، براي يافتن بهترين فرم روايت در داستان‌هايش چه ترفندهايي مي‌زده، چگونه با درد افسردگي، دائم‌الخمري و بي‌پولي کنار مي‌آمده، و درباره هنر و ادبيات ـ که پناهگاه او در جهان بي‌رحم بودند ـ چه نظراتي داشته است. دوستداران ادبيات با خواندن اين کتاب به وجد مي‌آيند و توأمان غمگين مي‌شوند: فاکنر، به‌رغم جلال‌‌‌وجبروت سبکي داستان‌هايش، انساني بوده با رنج و درد و ملالي که همه انسان‌ها نصيب مي‌برند. او يکي بوده درست همچون ما و بسيار غني‌تر از ما. اين کتابْ زندگينامه نويسنده‌اي است که نمي‌خواست زندگينامه‌اش را بنويسند.