امروزه برخلاف گذشته، نظريه‌پردازان حوزه منابع انساني و مديريت بر اين باور نيستند كه راهبران بزرگ كساني با قابليت‌ها و توانمندي‌هاي خاص هستند. اين‌گونه راهبري به خودي خود و بدون انگيزه و تلاش شكل نمي‌گيرد. بلكه راهبري خردمندانه نيروي انساني نيازمند آموزش مداوم و تلاش پيگيرانه براي درون‌سازي آموزه‌ها و تبديل تجربه‌هاي شخصي و گروهي به خرد و حكمت و آنگاه به‌كارگيري خرد پرورش‌يافته در دنياي واقعي كسب و كار و تجارت يا هر حرفه ديگر است...