عتیق رحیمی (1962) بی‌تردید مهم‌ترین نویسنده‌ی معاصر افغانستان در جهان است. او هم به فارسی می‌نویسد، هم فرانسه. هم فیلم می‌سازد، هم عکس می‌گیرد.هم انبوهی جوایز سینمایی دارد، هم جایزه‌ی ادبی معتبر گنکور را. سال‌های زیادی است که در فرانسه زندگی می‌کند. رمان کوچک خاکستر و خاک که در سال 1999 منتشر شده، نقطه‌ی جهش او به‌شمار می‌آید. اثری که در سال 2004 نیز به وسیله‌ی خودش تبدیل به فیلم شد و جوایز فراوانی به دست آورد. رمان داستان پدربزرگی است به همراه نوه‌اش که خانه‌ی روستایی‌شان طی بمباران نیروهای روس با خاک یکسان و نابود شده و حالا او نوه منتظر کامیونی هستند تا آن‌ها را پیش پسر پیرمرد ببرد؛ در یک معدن زغال‌سنگ دورافتاده... یک پلات قدرتمند برای روایت تراژدی زیستن در افغانستان جنگ‌زده. رمانی که فراتر از بسیاری آثار بومی این منطقه خود را مطرح می‌کند و مخاطبان جهانی بی‌شماری به دست می‌آورد. عتیق رحیمی در این حیرت انسانش را مقابل این حجم از تراژدی به تصویر می‌کشد.