در داستان اول کتاب خانه‌ام آتش گرفته‌ست يک خواهر و برادر قلعه را از صندلي‌ها و پتوهايي مي‌سازند که همه بچه‌ها جمع‌آوري کرده‌اند، اما نياز آن‌ها به اعتقاد به محافظت از آن بسيار واقعي است. در مشاوره يک پزشک زنداني و شکنجه شده و برهنه توسط ستواني که مسئول بازجويي از اوست در مورد رژيم گرفتن مشورت مي‌دهد. و در داستان ديگر يک سانسورگر دولتي که خود را قهرمان داستان مي‌داند، اجازه انتشار يک داستان خرابکارانه را مي‌دهد و منتظر دستگيري اجتناب‌ناپذير خودش مي‌ماند. اين داستان‌ها که در مواقعي با شور و نشاط و در برخي ديگر با پراکندگي به همان اندازه که مي‌سوزاند روايت مي‌شوند و قدرت تکان‌دهنده و مجذوب‌کننده‌اي دارند. اين داستان‌ها گواهي بر درخشش تخيلي هنر دورفمن است. آن‌ها طنين و بي‌زماني دارند، ترکيبي نادر که آن‌ها را جهاني مي‌کند.