معشوقه ي سابق شاعر فقيد، جفري اسپرن، آخرين روزهاي عمرش را در ونيز ميگذراند. حالا سروکله ي يک شيفته ي شعر، يک حريص دست نوشته هاي منتشر نشده در اين شهر پيدا شده؛ مردي که ميخواهد به هر لطايف الحيلي به آخرين نوشته هاي اسپرن دست پيدا کند. او براي نزديک شدن به اين آثار خودش را مستأجري در جست وجوي يک اتاق جا زده است، دست نوشته ها در اتاق کناري او هستند و براي خواندن اين ميراث ادبي انگار هر کاري ميشود کرد... دست نوشته هاي اسپرن را دفاعيه و وصيت نامه اي پرشور مي دانند، وصيت نامه اي که هنري جيمز در زمينه ي حفظ حريم شخصي نويسندگان و شاعران هنگام حيات و پس از مرگشان خلق کرده است. «بيشتر از همه دوشيزه بوردرو مرده به نظر ميرسيد و با اين حال، فقط او زنده مانده بود.» کتاب "دست‌نوشته‌هاي اسپرن" يکي از نوشته‌هاي معروف هنري جيمز، نويسنده‌ي آمريکايي قرن نوزدهم است. اين داستان در سال 1894 منتشر شده و برگرفته از واقعيتي است که هنري جيمز در مورد آن خوانده بود. در اين رمان، يک نويسنده‌ي بي‌نام اما جاه طلب، به ونيز مي‌آيد تا دست‌نوشته‌هايي از شاعر معروف و مرموز به نام جفري اسپرن را پيدا کند. او معتقد است که اين دست‌نوشته‌ها در خانه‌ي دو زن، خانم بوردو و دختر ناتني‌اش تينا نگه داشته مي‌شود. اين دو زن آخرين وارث‌هاي اسپرن هستند. با اين وجود، وقتي نويسنده وارد خانه مي‌شود، بلافاصله متوجه مي‌شود که به دليل علاقه‌ي زيادي که او به دست‌نوشته‌ها دارد، ممکن است از اين موقعيت سوءاستفاده شود. اين امر موجب مي‌شود تا تضاد بين جاه‌طلبي و اصول شخصي نويسنده به وضوح آشکار شود. "دست‌نوشته‌هاي اسپرن" يک داستان پرجنب‌وجوش و روان‌شناسي است که به مسائلي چون اخلاق، جاه‌طلبي، عشق و تعهد پرداخته و به جوانب تاريک و پيچيده‌ي طموحات و انگيزه‌هاي انساني مي‌پردازد. هنري جيمز با زباني دقيق و پيچيده، نوعي تحليل روان‌شناختي از شخصيت‌ها ارائه مي‌دهد.