کتاب حاضر ترکيبي از سه بخش «حکايات من‌درآوردي» که کتاب نام خود را از آن وام گرفته، «افسانه‌هاي خودگفته» و «حکايات بعدي» است. «حکايات من‌درآوردي» بازنويسي‌هاي چابک از وقايعي تاريخي و در واقع واکنشي به مسائل سياسي داخلي و خارجي وقت است که خود نيز کتابي جداگانه بود، ولي «افسانه‌هاي خودگفته» و «حکايات بعدي» که در ستون چاپک در روزنامه‌ي مردم منتشر شده‌اند به‌سبب حجم کم‌شان کتابي جداگانه نشدند و همه در يک مجلد به چاپ رسيدند در نسخه‌ي حاضر بعضي از اين افسانه‌ها و حکايات برگزيده و ترجمه شده‌اند. «افسانه‌هاي خودگفته» به اقتضاي مسائل روز در اوج اختصار (بعضا يک جمله) اتفاق خاصي را نشانه مي‌رفت و مي‌زد. در اين کتاب «افسانه‌هاي خودگفته» نيز به‌صورت نظمي که «حکايات من‌درآوردي» دارد برگزيده و مرتب شده‌اند تا مکملي بر روايت چاپکي از انسان در گوشه و کنار تاريخ باشند. «حکايات بعدي» نيز داستان‌هايي‌اند که چاپک با هدف اشاره به مسائل روز در روزنامه مي‌نوشت، منتها آن بستر تاريخي را نداشتند و چندان هم داستان تمام‌وکمالي نبودند، بلکه بيشتر محملي بودند براي تشريح وضعيتي اجتماعي يا سياسي يا حتي شخصي. نام حکايات بعدي هم اشاره به همين بي‌گاه‌بودن داستان‌هاست. مقاله‌اي نيز از چاپک انتخاب و ترجمه شده و در ابتداي کتاب آمده است که از کتاب حکايات من‌درآوردي جداست، منتها نقدي بر حيات اجتماعي چک است، درست در زماني که داستان‌هاي «حکايات من‌درآوردي» را مي‌نوشت که به درک جهت فکري چاپک کمک مي‌کند.