حماسه و نافرماني كتابي است در نقد متن و فرامتن شاهنامه‌ي فردوسي و پاسخي است به كساني مانند ادوارد براون، وان گرونبام و احمد شاملوي خودمان كه شاهنامه را صرفا نظم مي‌دانند. كتاب به خواننده مي‌گويد كه هرجا كه منابع دست فردوسي را باز گذاشته‌اند مي‌توان نبوغ روايت‌سرايي و شاعرانگي وي را به حد اعجاب‌آوري ديد. به ويژه در قسمت‌هاي اسطوره‌اي مانند داستان سياوش و اسفنديار. كتاب با زباني ساده و صريح كه مشخصه‌ي مكتب نقدنويسي انگليسي است به فرم و محتواي شاهنامه نگاه كرده و عناصر زيبايي‌شناختي هنر فردوسي را پيش روي خواننده نهاده است و البته هرجا كه به گمانش رسيده عيبي دارد، آن را نيز گفته است.