اسم من «کاما-لا» تلفظ مي شود. تلفظش با کاما شروع مي شود، مثل همان علامت نوشتاري. معنايش «نيلوفر آبي» است که در فرهنگ هند نمادي بسيار پر اهميت و ارزشمند است. نيلوفر آبي زير آب رشد مي کند، گُلش تا بالاي سطح آب مي آيد اما ريشه هايش محکم در رودخانه ي زير پايش گره مي خورند. دوست دارم بدانيد اين کتاب چقدر براي من جنبه ي شخصي دارد. اين کتاب داستان خانواده ي من است. داستان کودکي ام. داستان زندگي اي که از کودکي تا به امروز براي خود ساختم. چالشي که هر روز براي خودم قرار مي دهم اين است که بخشي از راه حل باشم و براي نبردهاي پيش رو جنگجويي پر انرژي. وقتي زمان بالا زدن آستين هاي مان مي رسد، دست هاي مان را بالا نبريم؛ نه حالا، نه فردا، نه هيچ وقت. سال ها بعد، بچه ها و نوه هاي مان سرشان را بالا مي گيرند و چشم در چشم ما مي شوند و از ما مي پرسند وقتي که اوضاع آشفته بود، ما کجا بوديم؟ از ما مي پرسند آن زمان چگونه بود؟ نمي خواهم فقط به آن ها بگوييم چه حسي داشتيم، مي خواهم به آن ها بگوييم چکار کرديم.