پدران عثماني ما همواره به اين حديث عمل مي‌كردند كه «بخنديد، تبسم مومنان نسبت به هم صدقه است.» و با توجه به توصيه «سلام را گسترش دهيد.» به هر كس كه برمي‌خوردند چه آشنا و چه غريبه تبسم كرده، دو سلام مي‌دادند. اين چنين دل‌هاي افراد نسبت به هم گرم مي‌شد. معناي حقيقي عثماني يعني گروهي (ساختار اجتماعي) كه با يكديگر در صلح، دوستي و برادري هستند. اگر بر حسب اتفاق كدورتي ميان دو نفر رخ مي‌داد، باقي افراد در عرض چند روز با وساطت خويش ميان آنان صلح و آشتي برقرار مي‌ساختند و اگر اين كدورت به درازا مي‌كشيد بي‌صبرانه منتظر رسيدن عيد مي‌ماندند، چرا كه عيدها هنگام آشتي و برادري بودند.