بر محور اين فرض دور مي‌زند كه براي هدايت افراد به سوي اهداف واقعي انسان مي‌توان از آراء انديشمندان پيشين و امروزين بهره گرفت، كه، به رغم گذشت زمان، آنان هنوز مي‌توانند جهت و حركت بشر را به سر منزل حق و حقيقت باز نمايند. نويسنده كتاب بر پايه اين فرض 2 متفكر نامور، فارابي و ابن‌عربي، را از گذشتگان و نورعلي الهي را، از معاصران، برگزيده و سعي كرده تا نشان دهد كه هر يك از اين سه تن چه اهدافي براي انسان تعيين كرده‌اند و پيشنهادشان براي نيل به آن اهداف چيست. كانون تاكيد جهت‌ها و حركت‌ها اين است كه در تفكر و معنويت سنت اسلامي عناصر عام و جهان شمولي وجود دارد كه بر ابعاد تجربه همگاني انساني مبتني است: عناصري كه مباني ضروري براي ايجاد جامعه اصيل برخوردار از خلاقيت فرهنگي و تحقق فردي و تحول جمعي را تشكيل مي‌دهند.