پيمان هوشمندزاده در اين کتاب هم، مانند لذتي که حرفش بود، تک‌نگاري‌هايي درباره‌ي تجربياتش نوشته و ربط آن‌ها با هنر. دوروبر همه‌ي آدم‌ها پر است از جزئيات غيرقابل‌انکاري که ديد‌شان را به دنيا مي‌سازد و کامل مي‌کند؛ تنها کافي است دو قدم از روزمرگي‌ها فراتر برويم… من عاشق اين جمله‌ي مردها هستم: اين با بقيه فرق مي‌کنه… … در اين جمله چيزي نشسته که مخلوطي از ذکاوت و حماقت است. شايد عبارت درستش خودباهوش‌بيني باشد. : اين با بقيه فرق مي‌کنه. يعني: به من چه که شما بد آوردين، من شانس آوردم. : اين با بقيه فرق مي‌کنه. يعني: تو که باهاش تنها نبودي. : اين با بقيه فرق مي‌کنه. يعني: به تو چه؟! هر چي هم باشه درستش مي‌کنم. يعني: دارم مي‌ميرم براش. ته تهش يعني: خفه شو. من اينو مي‌خوام.