در اين مجموعه‌مقالات، رابرت هاپکينز (استاد تمام گروه فلسفه? دانشگاه نيويورک) ديدگاه‌هاي خود را درباره? مجموعه‌اي از مهم‌ترين مباحث معاصر در فلسفه? هنر و زيبايي‌شناسي مطرح مي‌کند. هاپکينز که به‌واسطه? پژوهش‌هاي مفصل و روش‌مندش در زمينه? تجربه? ادراکي، بازنمايي ديداري و ماهيت داوري‌هاي زيبايي‌شناختي شهرت دارد، در اين نوشته‌ها مي‌کوشد پلي ميان تحليل فلسفي و تجربه? عملي هنر برقرار کند. کتاب حاضر با بياني روشن اما تحليلي، به موضوعاتي چون ماهيت تأثر و تأثيرپذيري زيبايي‌شناختي، چگونگي داوري زيبايي‌شناختي و معيارهاي آن، و نسبت ميان گواهي اخلاقي و زيبايي‌شناختي مي‌پردازد. از محورهاي اصلي اين مجموعه، بحث درباره? تجربه? تصويري است: اينکه ديدن يک تصوير، عکس يا فيلم چگونه نوعي ادراک خاص را برمي‌انگيزد و چه تفاوتي با نگاه مستقيم به جهان دارد. هاپکينز همچنين با تکيه بر نمونه‌هاي هنري گوناگون، به پرسش‌هايي درباره? ماهيت بازنمايي تصويري، نقش قصد هنرمند، و حدود و امکانات تصوير در انتقال معنا پاسخ مي‌دهد. مباحث طرح‌شده در اين کتاب نه‌تنها براي دانشجويان و پژوهشگرانِ فلسفه? هنر و زيبايي‌شناسي سودمند است، بلکه براي هنرمندان، عکاسان، فيلم‌سازان و نقاشاني که مايل‌اند در پس‌زمينه? نظري آثار خود تأمل کنند نيز الهام‌بخش خواهد بود. اين مجموعه خواننده را دعوت مي‌کند تا رابطه? ميان ادراک، احساس، معنا و هنر را از منظري تازه بنگرد و با نگاهي عميق‌تر به تجربه? زيبايي‌شناختي نزديک شود.