پست‌مدرنيسم به كرات به منزله ضربه‌اي مرگبار به جامعه‌شناسي توصيف شده است. استدلال كتاب حاضر اين است كه اشتباه است اگر پست‌مدرنيسم را تهاجمي مهلك به آن‌چه جامعه‌شناسان در عمل انجام مي‌دهند، تصور كنيم. مولفان گفتارهاي اين كتاب هويت جامعه‌شناسي «پس از» پست‌مدرنيسم را به مثابه قرار گاهي مجادله‌انگيز در نظر مي‌گيرند كه امكان بازانديشي در كسب و كار جامعه‌شناسي را به دست مي‌دهد. آن‌ها نشان مي‌دهند كه چگونه بايد با اين بازانديشي برخورد كرد و برخي از پيامد‌هاي بالقوه آن را چطور بايد دنبال كرد. باري مولفان فصول اين كتاب كه در حوزه تخصصي خود صاحب‌نظر هستند مي‌كوشند آثار و نتايج ظهور پست‌مدرنيسم را در آن حوزه جامعه‌شناسي مورد تحليل و ارزيابي قرار مي‌دهند. بنابراين كتاب تصويري از تحولات جامعه‌شناسي در دوره پست‌مدرنيسم ارائه مي‌دهد.