تن تنهايي، نوشته سحر سخايي، اولين رمان اين نويسنده است. سخايي نوازنده تار و آهنگ‌ساز است. در اين مقام او موسيقي فيلم وارونگي را ساخته و با بسياري از خوانندگان از جمله همايون شجريان همكاري داشته است. سخايي به عنوان نويسنده نيز از جهاني روايت كرده كه به تجربيات زيسته‌اش نزديك است. تن تنهايي روايت چند شخصيت جوان و پرشور است در روزگار ما. دختري نوازنده، پسري آهنگ‌ساز و پدران و مادراني از نسلي ديگر. در رمان روايت‌هايي از ميل اين شخصيت‌ها را مي‌توان براي ساختن جهان خود ديد. در دانشگاه و فضاي خانواده و برخوردشان با انبوه تناقض‌هايي كه باعث مي‌شود مسيرشان به كل عوض شود. انگار اين‌ آدم‌ها كه قرار بوده كنار هم قرار بگيرند به ناچار از كنار هم رد مي‌شوند. سخايي كه به جهان فكري ميلان كوندرا توجه خاصي دارد، در رمانش نيز مدام درباره آدم‌ها، اتفاق‌ها، زمان‌ها و مكان‌ها پرسش‌هايي از اين دست مطرح مي‌كند. به همين دليل تن تنهايي قصه يك پراكندگي انساني است در شهري مدرن و تاريخ‌زده؛ تهراني متلون و مملو از تفاوت‌ها. در نهايت مخاطب است كه با تن‌هاي تنهاي رمان تنها مي‌ماند و آن همه ماجرا كه براي‌شان رقم زده مي‌شود.