ژان بلمن نويل از نقادان روان‌كاوي معاصر كشور فرانسه، با توسل به بسياري از دست‌نوشته‌ها، قالب‌هاي روايتي، داستان‌هاي نويسندگان و اشعار منظوم و منثور شاعران، با گشودن مرزهاي پر ابهام ادبيات و روانشناسي، توانسته است چهره‌اي نوين به خوان‌هاي ادبي اعطا كند. در تحليل‌هاي او . متن در مقام نخست قرار گرفته و تصاوير خودآگاه و ناخودآگاه آن در قالب سمبل‌ها، نشانگان، رفتارها، اصوات و ظرافت‌هاي ساختاري عرض‌اندام مي‌كننند. نويسنده‌ي كتاب حاضر با علم به اين كه همه‌ي پديده‌هاي ذهني را نمي‌توان به حيطه‌ي خودآگاهي نسبت داد، تلاش كرده است تا تحليل خود را از توصيف مقدمات و عناصر روانشناسي گرفته تا معرفي نقدهاي روانشناختي معاصر بسط دهد