کتاب حاضر دربردارنده دو رساله در خوشنويسي است. نخست تحفه درود از محمد منعم فرزند شيخ عبدالحي اَروَلي،خوشنويس و شاعر هندي،که تأليف آن پس از چند سال در 1120 ق به پايان رسيده و طولاني‌ترين رساله آموزشي خوشنويسي است که يک هندي پارسي‌گو نوشته است. ديگر رساله‌اي مختصر در شناخت نستعليق،احوال خوشنويسان و ابزار و رنگ‌ها از محمدامين که در سال 1139 ق در هند تأليف شده است. تصحيح هر دو رساله براساس تک نسخه به دست‌آمده از آن‌ها صورت پذيرفته است