خلق يک موجود ديگر، يکي از آشناترين و غريزي‌‌ترين جنبه‌هاي زندگي ما و درعين‌حال از پيچيده‌ترين و البته خصوصي‌ترين کنش‌هايمان است، سرشار از عشق و اميد و درعين‌حال قرين بيم و ترديد. اما جدا از اينکه بخواهيم بچه داشته باشيم يا نه،‌ فارغ از ميل و تصميمان در اين باره، به دنيا آوردن يک موجود تازه چه معنايي دارد؟ در جهاني مملو از بي‌ثباتي‌، جهاني با انواع‌واقسام بحران‌هاي اجتماعي، سياسي و زيست‌محيطي، تصميم‌گيري براي بچه‌دار شدن به چه معناست؟ اصلا به دنيا آوردن يک کودک به‌لحاظ اخلاقي، فلسفي و عاطفي چه ثمرات و پيامدهايي دارد؟ آيا مي‌شود به‌نيابت از موجودي ديگر دربار? قدروارزش زندگي کردن تصميم گرفت؟