تأملات در باب ماکياولي شرحي خلاف‌آمد بر دو کتاب ماکياولي يعني شهريار و گفتارها است. خلاف‌آمد است زيرا اشتراوس در آن کوشيده تا با اتخاذ منظرگاهي پيشا‌ماکياوليايي، يعني منظرگاهي پيشامدرن، آموز? ماکياولي را کشف کند. اشتراوس در اين شرح حيرت‌انگيز، با آشنايي‌زدايي از ماکياولي، ما را با يک ماکياولي «غيرمنتظره» آشنا مي‌کند. اين ماکياولي آشنايي‌زدايي‌شده پيامبر جديد است، با يک وحي جديد. او مبدع نظم و ترتيباتي جديد است. او در نظر معاصرانش، يعني حاملان نظم و ترتيبات قدمايي، آموزگار شرّ است. اما مخاطب اصلي او، در مقام فيلسوف، نه انسان پير معاصر، بلکه جوانان‌اند، آيندگان؛ آينده‌داران. سپاه اين فيلسوف ـ پيامبر بي‌سلاح جديد را جوانان، يعني آيندگان، تشکيل مي‌دهند، يعني انسان‌هاي مدرن.