هزار سال است زن‌هاي اين خانه به همين درد مي‌ميرند. خانوم بزرگ هم همين‌طور مرد. همان‌قدر جوان و زيبا بود كه خانوم بود. دده خانوم بزرگ خودش به من گفت، پشت به پشت اين درد توي اين خانه ماندگار شده، بي‌حكيم و بي‌دواست اين درد. شاه زمان جواني تو را داشت. تو زبانم لال، لابد عاقبت او را داري. اين خانه براي همين سامان نمي‌گيرد. توي خاك باغچه‌ها طلسم هزار ساله چال شده؛ حالا خانم اين خانه تويي. هميشه بايد پيش از غروب چراغ مهيا كني. اين خانه روشني مي‌خواهد، ميرزا نمي‌داند.