«تاريخ بيداري ايرانيان» کتابي است در مورد تاريخ نهضت مشروطيت ايران که توسط ناظم‌الاسلام کرماني نوشته شده و بيشتر آن شامل خاطرات روزانه‌ي وي از ذيحجه 1322 تا رجب 1327 قمري مي‌باشد.
در اين کتاب وقايع و جريانات تاريخي معطوف به افراد، مورد بررسي قرار گرفته و لازم به ذکر است که توسط «علي‌اکبر سعيدي سيرجاني»، دانشمند مقتول ايراني، تصحيج شده و همچنين «ادوارد براون»، مؤلف کتاب تاريخ ادبيات ايران، اين کتاب را از نظر سبک و جمله‌بندي و استناد بر تاريخ‌هاي عمومي افرادي چون رضاقلي‌خان هدايت و محمدتقي‌خان سپهر، برتر دانسته است.
از ديگر ويژگي‌هاي اين اثر ارزشمند مي‌توان اشاره کرد به اخبار و اطلاعات دست اولي که از مذاکرات و گفتگوهاي سياسي رهبران مشروطه‌ي تهران (به ويژه سيد محمد طباطبايي) به دست آمده است.
ناظم‌الاسلام سال‌ها نظامت "مدرسه اسلام" را که طباطبايي مؤسس آن بود، بر عهده داشت و در جريان نهضت نيز يکي از نزديکان و محارم طباطبايي بود. مي‌گويند اطلاعاتي که ناظم‌الاسلام از نحوه‌ي تفکر سياسي رهبران مشروطه ذکر مي‌کند در واقع جهت حرکت جريان مشروطه را مشخص مي‌سازد.
بخش اعظم کتاب به حالات و موضع‌گيري‌هاي ميرزا تقي‌خان اميرنظام اتابک اول، سيدجمال‌الدين اسدآبادي، ناصرالدين شاه، مظفرالدين شاه، ميرزا ملکم خان، اميراعظم پرداخته و نيز واقعه‌ي رژي، تلگراف اول و ثاني ميرزاي شيرازي به ناصرالدين شاه، واقعه‌ي مسجد شاه يا هجرت صغري، واقعه‌ي مشهد رضوي، عريضه‌ي آقاي طباطبايي به مظفرالدين شاه، واقعه‌ي تحصن در سفارتخانه و عريضه‌ي ملت به مظفرالدين شاه با اسناد و تصاويري چند از شخصيت‌هاي موجود در کتاب همراه شده است.
