چگونه مي‌توان «اجتماع» را همچون «فرد» موجودي زنده تلقي کرد؟ با کدام تمهيدات تئاتري مي‌توانيم به اجتماعات زنده کمک کنيم تا قصه‌هاي خود را بيان کنند؟ چگونه اين کار را انجام دهيم بي‌آنکه به شخصيت‌هايي که مخالفشان هستيم جلوه‌اي اهريمني ببخشيم؟ آيا بايد در نبردي دائمي براي شکست دادن خيل بي‌پايان سرکوبگران باشيم، يا مي‌توانيم به جهاني بينديشيم که ظهور چنين افرادي در آن ناممکن است؟ تئاتر براي زندگي پاسخي به اين پرسش‌ها و مرجعي اساسي است براي کساني که مي‌خواهند از نيروي تئاتر در راستاي تغييرات مثبت اجتماعي بهره بگيرند. ديويد دايموند، از کنشگران نامي کانادا در حوزه ي تئاتر کاربردي، از رهگذر تلفيق «نظريه ي سيستم‌ها» و جنبش «تئاتر سرکوب‌شدگان»، شکلي از کنشگري هنري را در اين کتاب عرضه مي‌کند که به توانمندسازي مدني شهروندان و توسعه سياسي اجتماعات مي‌انجامد. اتحاديه ي تئاتر و آموزشگري امريکا در سال 2008 از تئاتر براي زندگي به‌عنوان کتاب ممتاز سال تقدير کرد.