او در رمان بي‌پاياني مانند بسياري از آثار قبلي‌اش روح تاريخ را احضار مي‌کند. اين‌بار در روايتش درون‌مايه‌‌اي پليسي و معمايي نيز وجود دارد که داستان را سرشار از هيجان مي‌کند. سليماني در بي‌پاياني شخصيت زن خود را در موقعيتي مرموز و انباشته از خشم، کدورت و افسانه‌ي هول‌آوري قرار مي‌دهد که مي‌خواهد او را زنده‌به‌گور کند.