داستان بينايي از يك روز باراني در يك حوزه اخذ راي در پايتختي بي‌نام آغاز مي‌شود. از شدت باران كسي بيرون نيامده و در حوزه پرنده پر نمي‌زند. بعد از ظهر است و هنوز هيچ‌كس براي دادن راي به حوزه نيامده است. مسئولين حوزه با نگراني به افراد خانواده و بستگان‌شان تلفن مي‌زنند و از آن‌ها مي‌خواهند تنور انتخابات را گرم كنند، گويا كسي قصد راي دادن ندارد، اما ساعت چهار به ناگاه حوزه اخذ راي شلوغ مي‌شود. مردم، مصمم و شتابان، مي‌آيند و راي خود را به صندوق مي‌ريزند. فرداي آن روز شمارش آرا آغاز مي‌گردد. نتيجه باور كردني نيست. بيشتر مردم راي سفيد به داخل صندوق ريخته‌‌اند و احزاب تنها مقدار كمي از آرا را از آن خود كرده‌اند. هفتاد درصد آرا سفيد است. مردم با راي سفيد شورش كرده‌اند. آيا اين راي سفيد با كوري ارتباطي دارد؟