پروفسور آراتا اوزادا، يكي از دانشمندان و كارشناسان علوم تربيتي ژاپن، در سال 1951 از شاگردان دبستاني و دبيرستاني هيروشيما درخواست كرد كه خاطرات خود از واقعه شوم فرود بمب اتمي در شهر را به روي كاغذ بياورند. واكنش‌ها غافلگيركننده بود: بيش از 2000 كودك و نوجوان به فراخوان او پاسخ دادند. پروفسور اوزادا بخش كوچكي از اين گزارش‌ها را در جنگي گرد آورد و منتشر كرد. از آن پس، اين جنگ بي‌مانند ميليون‌ها انسان را در سراسر جهان تكان داده است. ارزش اين يادداشت‌ها بسي بيش از يك گواهي و گزارش رويدادي مرگبار است: هر يك از آن‌ها در واقع دادخواستي است بر ضد جنگ‌افروزان و در همان حال، هشداري تكان دهنده نسبت به خطر جدي نابودي همگاني در فاجعه‌اي اتمي. و اينك، اين شما و اين شماري از خاطرات كودكان هيروشيما از روز فرواندازي بمب اتمي!