رشد روزافزون مطالعه زبان از منظر شناخت، سبب شد تا از دهه‌هاي پاياني قرن گذشته به بعد، زبان‌شناسي شناختي به يكي از رهيافت‌هاي غالب در زبان‌شناسي مبدل شود. در قرن حاضر تلاش براي بررسي حوزه‌هاي گوناكون كاربرد زبان از اين ديدگاه، خود را به مطالعه ادبيات نيز كشانده است. كتاب حاضر يكي از برجسته‌ترين پژوهش‌هايي است كه در اين زمينه به رشته تحرير درآمده و سعي بر آن دارد تا مطالعه ادبيات را از ديدگاه زبان‌شناسي شناختي معرفي كند.