نمايش‌نامه باغ آلبالو آخرين اثر چخوف است كه در سال 1903 نوشته شده است و در ژانويه 1904 براي اولين بار در تئاتر هنر مسكو روي صحنه آمده است. اشخاص نمايش همان آدم‌هايي هستند كه در زندگي روزمره با آنها بر مي‌خوريم. هيچ كدام نقش برجسته‌اي ندارند، نه مبارزه مي‌كنند نه شكست مي‌خورند و نه حتي از خود دفاع مي‌كنند و نه به حل مشكلاتي كه در برابرشان قرار دارد مي‌پردازند. منتظر حادثه مي‌نشينند و تقدير مي‌راندشان و تقديرشان را با شكيبايي تحمل مي‌كنند. گفتي نيروي اراده‌شان فلج شده است... امپرسيونيسم چخوف در آخرين تحليل نفي كننده زندگي نيست، بلكه از اميد به آينده سرشار است. در باغ آلبالو فروش باغ حكايت از وداع با گذشته دارد، گذشته‌اي كه رو به افول است. و تبري كه به كنده درخت‌ها مي‌خورد، تبري است كه زندگي قديم و اشرافيت رو به زوال را واژگون و دگرگون مي‌سازد.