راوي در بعد از ظهر گرمي در ليسبون، مادر خود را كه سال‌ها پيش از دنيا رفته است، نشسته بر نيمكتي در پارك مي‌بيند. مادرش به او مي‌گويد: مرده‌ها در همان جايي كه دفن مي‌شوند، نمي‌مانند. از اين‌جا سفري شگفت آغاز مي‌شود و با نثري روان و زيبا از لندن 1943 به لهستان و غاري كهن و هتلي در مادريد مي‌رويم. تركيبي از خاطره و تامل و مراقبه، مكثي در زمان و مكان، كه كماكان جا پاي خود را در زمان حال حفظ مي‌كند؛ و طعم لحظات را برجسته و ملموس مي‌سازد. برجر به كساني تجسم و تكلم مي‌بخشد كه دوستشان داشته و دلسوزشان بوده است. جان برجر، داستان‌نويس، شاعر، منتقد و نظريه‌پرداز هنر در انگلستان به دنيا آمد و سال‌ها در روستاي كوچكي در فرانسه زندگي كرده است.