انقلاب فرانسه در 1789 رويدادي بود دوران‌ساز با پيامدهايي ژرف هم براي مردم فرانسه و هم براي مردم جهان. با اين‌همه، بازديدکنندگان از پاريس اغلب از خود مي‌پرسند چرا نمي‌توانند اثري از باستيل بيابند؛ همان قلعه‌ي قرون‌وسطايي که تسخيرش در 14 ژوئيه‌ي 1789 چشم‌گيرترين لحظه‌ي انقلاب به شمار مي‌آمد. «فاتحان باستيل»، که مصمم به تخريب نماد استبداد بودند، بلافاصله اين سازه را ويران کردند، حتي ستون وسط ميدان شلوغ باستيل هم ربطي به 1789 ندارد: اين ستون يادبود کساني است که در قيام ديگر يک نسل بعد، «انقلاب ژوئيه»‌ي 1830 جان باختند. ميراث انقلاب فرانسه نه در بناهاي تاريخي بلکه در آرمان‌هاي آزادي، برابري و عدالت يافته مي‌شود که هنوز هم الهام‌بخش دموکراسي‌هاي مدرن است. فرانسوي‌ها در 1789 فقط براي استقلال ملي خود نمي‌جنگيدند: آن‌ها مي‌خواستند اصولي را بنا کنند که اساس آزادي انسان‌ها در همه‌جا باشد. کتاب حاضر، که بنا به سنت مکتب تاريخي آنال نوشته شده، با جزئياتي تحسين‌برانگيز اين آمال و آرزو را در زندگي زنان و مردان فرانسوي در آستانه و در خلال انقلاب فرانسه شرح مي‌دهد. قوت تحليلي و شرح توصيفي نويسنده با نگاهي بي‌پيش‌داورانه‌ اين کتاب را، که در دو جلد منتشر مي‌شود، به منبعي غني براي بررسي انقلاب کبير فرانسه بدل مي‌کند.