نوانخانه مکان خوبي براي مردمان فقير بود، آن‌ها حق انتخاب داشتند که يا در نوانخانه بمانند و بر اثر فقر غذايي، به تدريج بميرند يا در آنجا زندگي نکنند و سريع تر از گرسنگي توقف شوند. اليور، يتيمي بي‌پناه است که هيچ کس نمي‌دانست چه اتفاقاتي در خيابان‌هاي خطرناک لندن قرن نوزدهم، در انتظار اوست. او پس از خلاصي از نوانخانه، در چنگ سارقان حرفه‌اي مي‌افتد، اما با ورود افرادي پاک طينت به قاب زندگي‌اش، سرنوشت روي ديگر خود را به او نشان داد؛ و اين بالا و پست، همان حقيقت هميشگي زندگي است.