زاغي و الفي توي كوير داغ با كفش هاي پر از ماسه، خودشان را به زحمت به طرف شمشير شعر‌خوان و اشك‌هاي ماه مي‌كشانند، آخر بدون اين‌ها نمي‌توانند دنيا را از شر ديوشاه نجات بدهند. در راه به يك شتر بد عنق‌، يك جن بد عنق‌تر، غول‌هاي ماسه‌اي و هزار تا عقرب بر مي‌خورند ماموريت پر خطرشان شكل و جهت ديگري پيدا مي‌كند.