... پس از پنح سال زندگی متاهلی و تولد یک فرزندمان، جورج و من بالاخره به این نتیجه رسیدیم که برای صمیمیت عمیق‌تر، یعنی وصلت کتاب‌خانه‌هایمان، آماده‌ایم.دشوارترین قسمت ماجرا اواخر هفته بود که نسخه‌های تکراری را مرتب کرده بودیم تا تصمیم بگیریم مال خود را نگه داریم یا مال دیگری را. فهمیدم آن همه وقت نسخه‌های تکراری را نگه می‌داشتیم برای روز مبادایی که شاید از هم جدا شویم. اگر جورج بی‌خیال نسخه پاره پوره به سوی فانوس می‌شد و من هم با رمان جلد شومیز صورتی رنگ زوج‌ها وداع می‌کردم، آن‌وقت مجبور می‌شدیم تا ابد کنار هم بمانیم و دیگر همه پل‌ها را پشت سرمان خراب کرده بودیم...