اشباح انديشه در حقيقت روايت نويني از همدستي‌هاي روان‌كاوي، فيلم و فلسفه است. انديشه فلسفي هزاره نوين، نظريه روان‌كاوي و فيلم در كنار يكديگر، هستي‌شناسي شبح‌زده و كارناوال ارواح سرگردان، تركيبي از هانتولوژي، نوستالژيا و دانش ناخودآگاه كه جرياني كليدي در حوزه حكمراني انديشگاني نوين است، نقشه و نشانه‌اي براي تشخيص مسيرهايي كه به باطل شدن آينده‌ها منتهي مي‌شود، يعني آينده به حالت تعليق درآمده، زمان حال به شكل دررفته‌اي به گذشته باز مي‌گردد و اين بازگشت‌ها و شبح‌زدگي‌ها آن‌قدر تكرار مي‌شود كه آينده، در نسخه تمدني‌اش ناممكن مي‌شود.