شايد اصلي‌ترين هدف بارت در اين كتاب آشكارسازي تمايز ميان متن خواندني و متن نوشتاري است. متن خواندني يعني همسان شدن با انتظارات خواننده، يعني به وجود آوردن خواننده‌اي منفعل، حال آنكه متن نوشتاري انگاره‌هاي خواننده را با فاصله گرفتن از سنت‌هاي نهادينه به چالش مي‌كشد. بنابراين كانون توجه متن نوشتاري گشودن درهاي متن به تاويل‌هاي متعدد از آن است، مفهومي كه بعدها بارت آن را در لذت نوشت كامل مي‌كند...